Bąków: Świętego Mikołaja Biskupa
Miejscowości należące do parafii
Bąków Dolny, Bąków Górny, Bogoria Dolna, Bogoria Górna, Bogoria Pofolwarczna, Dębowa Góra, Kazimierek, Lasota, Rząśno, Wiskiennica Dolna, Wiskiennica Górna
Początki parafii Bąków sięgają 1345 r., kiedy arcybiskup metropolita gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki wybudował tutaj kościół, dobrze go uposażając i erygując przy nim parafię. W roku 1433 arcybiskup metropolita gnieźnieński Wojciech Jastrzębiec, prymas Polski, wyniósłszy kościół parafialny w Łowiczu do godności kolegiaty i ustanowiwszy przy nim Kapitułę Łowicką, złożoną z trzech prałatów i dziesięciu kanoników, za zgodą Kapituły Metropolitalnej w Gnieźnie przeznaczył m.in. na ich utrzymanie kościół bąkowski z wszelkimi dochodami. Dochody tego kościoła stanowiły główne utrzymanie prałata-kustosza Kapituły Łowickiej. Odtąd każdy prałat-kustosz był proboszczem bąkowskim, a w jego imieniu duszpasterstwo przy tutejszym kościele sprawował wikariusz, któremu wydzielone zostały pewne dziesięciny w Bąkowie (dwa łany pola, cztery ogrody i różne opłaty oraz świadczenia z Dąbrowej Góry i z ostrii).
Bąków Dolny, Bąków Górny, Bogoria Dolna, Bogoria Górna, Bogoria Pofolwarczna, Dębowa Góra, Kazimierek, Lasota, Rząśno, Wiskiennica Dolna, Wiskiennica Górna
Początki parafii Bąków sięgają 1345 r., kiedy arcybiskup metropolita gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki wybudował tutaj kościół, dobrze go uposażając i erygując przy nim parafię. W roku 1433 arcybiskup metropolita gnieźnieński Wojciech Jastrzębiec, prymas Polski, wyniósłszy kościół parafialny w Łowiczu do godności kolegiaty i ustanowiwszy przy nim Kapitułę Łowicką, złożoną z trzech prałatów i dziesięciu kanoników, za zgodą Kapituły Metropolitalnej w Gnieźnie przeznaczył m.in. na ich utrzymanie kościół bąkowski z wszelkimi dochodami. Dochody tego kościoła stanowiły główne utrzymanie prałata-kustosza Kapituły Łowickiej. Odtąd każdy prałat-kustosz był proboszczem bąkowskim, a w jego imieniu duszpasterstwo przy tutejszym kościele sprawował wikariusz, któremu wydzielone zostały pewne dziesięciny w Bąkowie (dwa łany pola, cztery ogrody i różne opłaty oraz świadczenia z Dąbrowej Góry i z ostrii).
W 1440 r. arcybiskup metropolita gnieźnieński Wincenty Kot, prymas Polski, odłączył od parafii wieś Plecka Dąbrowa i przy wybudowanym tam przez miejscowego dziedzica kościele erygował nową parafię. W czasie spisywania Liber beneficiorum Jana Łaskiego (pocz. XVI w.) proboszczem w Bąkowie był kustosz Kapituły Łowickiej ks. Gabriel Parzniewski. W jego imieniu duszpasterstwo przy miejscowym kościele prowadził wikariusz ks. Jakub Bojanowski. W 1679 r. kolejny z proboszczów, prałatów-kustoszy łowickich, ks. Stanisław Krajewski (jednocześnie
proboszcz parafii św. Mikołaja w Krakowie), wybudował w Bąkowie z kamienia polnego i cegły nowy kościół parafialny. Ten siedemnastowieczny dom Boży w 1911 r. został rozebrany, a ówczesny proboszcz, ks. Jan Truszkowski, rozpoczął budowę kolejnego kościoła, którą w 1928 r. ukończył jego następca, ks. Stanisław Śliwerski. Jeszcze w trakcie prac, 8 V 1922 r., kościół poświęcił ks. Jan Niemira, kanonik Kapituły Łowickiej, dziekan łowicki i proboszcz parafii Świętego Ducha w Łowiczu. Jego konsekracji dokonał biskup sufragan warszawski Stanisław Gall dnia 12 VII 1931 r.
proboszcz parafii św. Mikołaja w Krakowie), wybudował w Bąkowie z kamienia polnego i cegły nowy kościół parafialny. Ten siedemnastowieczny dom Boży w 1911 r. został rozebrany, a ówczesny proboszcz, ks. Jan Truszkowski, rozpoczął budowę kolejnego kościoła, którą w 1928 r. ukończył jego następca, ks. Stanisław Śliwerski. Jeszcze w trakcie prac, 8 V 1922 r., kościół poświęcił ks. Jan Niemira, kanonik Kapituły Łowickiej, dziekan łowicki i proboszcz parafii Świętego Ducha w Łowiczu. Jego konsekracji dokonał biskup sufragan warszawski Stanisław Gall dnia 12 VII 1931 r.
Kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny wzniesiono z czerwonej cegły, w stylu neogotyckim, z czworoboczną wieżą zwieńczoną strzelistym hełmem. Masywne,
okrągłe kolumny dzielą wnętrze na trzy nawy. W absydzie prezbiterium stoi neogotycki ołtarz główny z XX w. z siedemnastowiecznym obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem, flankowanym rzeźbami św. Piotra i św. Pawła. W zamknięciu naw bocznych usytuowane są ołtarze pochodzące z poprzedniego kościoła, dedykowane Matce Bożej z Dzieciątkiem i św. Mikołajowi, obydwa z siedemnastowiecznymi obrazami tytularnymi, zdobionymi rokokowymi sukienkami z ok. 1750 r.
okrągłe kolumny dzielą wnętrze na trzy nawy. W absydzie prezbiterium stoi neogotycki ołtarz główny z XX w. z siedemnastowiecznym obrazem Matki Bożej z Dzieciątkiem, flankowanym rzeźbami św. Piotra i św. Pawła. W zamknięciu naw bocznych usytuowane są ołtarze pochodzące z poprzedniego kościoła, dedykowane Matce Bożej z Dzieciątkiem i św. Mikołajowi, obydwa z siedemnastowiecznymi obrazami tytularnymi, zdobionymi rokokowymi sukienkami z ok. 1750 r.
Zaloguj się, aby podzielić się informacjami
Aby podzielić się informacjami o swoim pochodzeniu związanym z tą parafią, musisz się zalogować. Jeśli masz informacje, które mogą pomóc w badaniach genealogicznych, zachęcamy do logowania się.
Zaloguj się